Książkę zamówiłam po wpływem impulsu. Kompletowałam zamówienie i potrzebowałam jeszcze jednej książki do zniżki, jednak książek, które ,,już chcę" przeczytać było zbyt wiele i nie mogłam się zdecydować, postanowiłam zrobić coś przeciwnego. Kupiłam książkę, o której nikt nie pisze na blogach, która nie jest polecana na instagramie, mimo, że to wznowienie nikt o niej nie wspomina. Szaleństwo, ale się opłaciło bo to był strzał w dziesiątkę.
Ossendowski to jedna z najbarwniejszych postaci początku XX wieku. Podróżnik, pisarz, awanturnik, przemierzył wiele krajów a w jego opowieściach zaczytywano się w okresie XX-lecia międzywojennego. Po wojnie nie wydawano jego opowieści, dopiero niedawno ponownie jest odkrywany i czytany.
,,Szkarłatny kwiat kamelii" to zbiór opowieści z Japonii. Nie są to jednak reportaże, bardziej nowelki, opowiadania, anegdotki ubrane w formę opowiadania. Koncentrują się na życiu, mentalności, obyczajowości mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni. Są przesycone romantyzmem, tajemniczością, pełno w nich klimatu dalekiego Orientu oraz egzotyki. Na początku XX wieku tylko najbardziej wytrwali a czasem i szaleni, mogli pozwolić sobie na wyprawę do Japonii - cała reszta mogła tylko marzyć i sobie wyobrażać egzotyczny, nieznany świat pełen pięknych, wiotkich gejsz i dzielnych, szlachetnych, honorowych samurajów. Ossendowski bazuje bardzo mocno na tych wyobrażeniach - tworzy fantastyczny świat, dla mnie skojarzył się z dziecięcym zafascynowaniem przygodami Indiany Jonesa, czasem piękny i honorowy, czasem groźny, czasem inny i niezrozumiały. Każde opowiadanie to inna historia, inne spojrzenie ale gdzieś zawsze przeplata się pojęcie honoru, szlachetności, poświęcenia - wielkie patetyczne hasła, które idealnie pasują do ducha epoki.
,,Szkarłatny kwiat kamelii" to niesamowity zbiorek opowiadań. Przenosi zarówno w czasie jak i przestrzeni. Piękny styl pisania Ossendowskiego potęguje wrażenie. Wszystkie opowiadania mają klimat czasów, które już odeszły, nostalgii, romantyczności, tajemniczości. Ja nie mogłam się oderwać i wiem, że trafiłam idealnie.
Ossendowski to jedna z najbarwniejszych postaci początku XX wieku. Podróżnik, pisarz, awanturnik, przemierzył wiele krajów a w jego opowieściach zaczytywano się w okresie XX-lecia międzywojennego. Po wojnie nie wydawano jego opowieści, dopiero niedawno ponownie jest odkrywany i czytany.
,,Szkarłatny kwiat kamelii" to zbiór opowieści z Japonii. Nie są to jednak reportaże, bardziej nowelki, opowiadania, anegdotki ubrane w formę opowiadania. Koncentrują się na życiu, mentalności, obyczajowości mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni. Są przesycone romantyzmem, tajemniczością, pełno w nich klimatu dalekiego Orientu oraz egzotyki. Na początku XX wieku tylko najbardziej wytrwali a czasem i szaleni, mogli pozwolić sobie na wyprawę do Japonii - cała reszta mogła tylko marzyć i sobie wyobrażać egzotyczny, nieznany świat pełen pięknych, wiotkich gejsz i dzielnych, szlachetnych, honorowych samurajów. Ossendowski bazuje bardzo mocno na tych wyobrażeniach - tworzy fantastyczny świat, dla mnie skojarzył się z dziecięcym zafascynowaniem przygodami Indiany Jonesa, czasem piękny i honorowy, czasem groźny, czasem inny i niezrozumiały. Każde opowiadanie to inna historia, inne spojrzenie ale gdzieś zawsze przeplata się pojęcie honoru, szlachetności, poświęcenia - wielkie patetyczne hasła, które idealnie pasują do ducha epoki.
,,Szkarłatny kwiat kamelii" to niesamowity zbiorek opowiadań. Przenosi zarówno w czasie jak i przestrzeni. Piękny styl pisania Ossendowskiego potęguje wrażenie. Wszystkie opowiadania mają klimat czasów, które już odeszły, nostalgii, romantyczności, tajemniczości. Ja nie mogłam się oderwać i wiem, że trafiłam idealnie.
p.s. WYZWANIE 2018 - Przeczytaj tyle ile masz wzrostu: 95,9 cm - 1,0 cm = 94,9 cm
Od czasu do czasu sięgam po opowiadania.
OdpowiedzUsuńPoszukam. Takie odkrywanie książek, o których nie piszą media, to świetna sprawa. Ja tam lubię ryzykować. Zresztą, instagram ma wąski krąg książek.
OdpowiedzUsuńJaponia to kraj o zupełnie innej kulturze niż europejska. Inna religia, styl życia, sztuka są tym, co szczególnie mnie interesuje. Niedawno czytałem bardzo ciekawą książkę o japońskiej kuchni "Istota ryżu. o duszy japońskiego jedzenia", która gorąco polecam https://krainslowa.blogspot.com/2018/03/tytu-istota-ryzu.html . Równie dobrze wspominam niezwykłą powieść o Chinach "Nie mówcie, że nie mamy nic, której recenzję można znaleźć na mojej stronie Między słowami @innewatki. Pozdrawiam i życzę miłego dnia.
OdpowiedzUsuń