,,Złote pocałunki" praca zbiorowa

 ,,Złote pocałunki" to kolejny już w tym roku zbiór klasycznych opowiadań, który znalazłam na Legimi. Klasyczni mistrzowie pióra, żeby tylko wspomnieć o Guy de Maupassant czy Edgarze Allanie Poe, zabierają nas w świat niezwykłych opowieści. Trudno tutaj wskazać jeden motyw przewodni bo tematyka opowiadań jest bardzo różnorodna ale zdecydowanie przewijają się uczucia, namiętności, pasje. Jest trochę strasznie (czego najlepszym jest najbardziej znane opowiadanie czyli ,,Zdradzieckie serce" Poe), trochę ku przestrodze, trochę tragicznie czy trochę baśniowo. Są historie bardziej prawdopodobne, bardziej w stylu gawędy czy dzielenia się doświadczeniami ale są i piękne, baśniowe historie jak tytułowe ,,Złote pocałunki".

Urok zbiorku tkwi w jego różnorodności. Można przeczytać wszystkie opowiadania na raz, właściwie w jeden wieczór. Można czytać jako przerywniki pomiędzy książkami. Jedno jest pewne, każdy znajdzie w nich coś unikatowego i wyjątkowego. Wyróżniają się zdecydowanie stylem narracji, sposobem budowania napięcia, przedstawieniem świata i bohaterów. Dziś już tak się nie pisze, nie opowiada. A te opowiadania przywracają klimat przeszłości, odsłaniają świat gdzie prawie wszystko mogło być idealnym tematem do snucia opowieści w zimowe wieczory przy kominku, pokazują świat pełen niedopowiedzeń, tajemnic ale i ludzkich tragedii i dramatów, które są nadal bardzo uniwersalne i aktualne. Jeśli ktoś szuka, krótkiej odskoczni to polecam!

,,Relacje o zdarzeniach prawdziwych, chociaż nieprawdopodobnych" Andrzej Sarwa

Chyba powinnam założyć kategorię ,,nietypowe książki, które znalazłam na Legimi". Absolutnie ta musi tam trafić. ,,Relacje o zdarzeniach prawdziwych, chociaż nieprawdopodobnych" to lektura króciutka, może na godzinę. Kilka relacji, opowiadań czy historyjek, które autor przytacza. Są to najczęściej zasłyszane ciekawostki, zebrane w jedną całość i opublikowane. Łączy je element niezwykłości: dziwne dźwięki, nieoczekiwane zjawy, nagle pojawiające się ślady czy zaskakujące spotkania. Klimat tych opowiadań przypomina dzieciństwo. Czasy gdy razem ze znajomymi straszyliśmy się historiami, które oczywiście miały być ,,prawdziwe", bo przecież osoba, która nam je opowiadała przysięgała i nigdy by nie skłamała.

Autor przytacza właśnie kilka takich opowieści. Nie wyjaśnia ich, nie tłumaczy. Są króciutkie i z pewnością mogą być urozmaiceniem. Przywołują klimat przeszłości i chyba to jest ich największy plus. Jednak forma i sama ich treść raczej sprawiają, że jedynie z przymrużeniem oka można wszystko potraktować. Przyznam, że najlepiej mi się to czytało jak czekałam w kolejce, bo to trochę jak historyjki z ,,Chwili dla Ciebie".

,,Dama w złotym brokacie" Gaston Leroux

Tytuł oryginału: La reine de Sabbat

 Czy jest ktoś, kto nie kojarzy ,,Upiora w operze"? Nawet jeśli będzie zaskoczony tym, że istnieje powieść, która stała się inspiracją to na pewno kojarzy musical albo film. Właśnie Gaston Leroux jest autorem kultowego Upiora. Ale oprócz niego opowieścią, na którą warto zwrócić uwagę jest ,,Dama w złotym brokacie".

Pierwszoosobowa opowieść zaczyna się od zakupu, przez narratora tajemniczej szkatułki. Antykwariusz początkowo nie chce jej przekazywać dalej bo przekonany jest, że związana jest z nią straszliwa klątwa. Narrator zachwycony wykonaniem trwa przy swoim. Już pierwszej nocy przekonuje się, że obawy antykwariusza nie były bezpodstawne. W środku nocy pojawia się tajemnicza zjawa, której celem jest szkatułka. Zaintrygowany narrator postanawia odkryć jej tajemnicę i dowiedzieć się kim jest pojawiająca się dama w złotym brokacie. Nie wie, że jego poszukiwania zaprowadzą go do Włoch i Anglii.

,,Dama w złotym brokacie" to opowieść przesycona atmosferą nieuchwytnej grozy i metafizycznej tajemnicy. To klasyczna opowieść o zbrodni, klątwie i karze. Narrator powoli zbierając kolejne elementy może doprowadzić do rozwiązania zagadki i w rezultacie do uwolnienia zaklętego ducha. Powolnie snuta opowieść, tylko rozbudza ciekawość i pozwala mocniej wniknąć w klimat grozy, sekretów i kary tak ciężkiej, że nie kończy się wraz ze śmiercią. Ta opowieść to perełka dla wszystkich wielbicieli oldskulowych opowieści o duchach. Nie ma tutaj typowego straszenia, krwi czy dramatów - jest trochę baśniowy klimat, kończący się morałem. Polecam!