Tytuł oryginału: The Porcelain Maker
Książek dotykających tematyki obozowej jest na rynku mnóstwo. Są lepsze i gorsze, są takie, które romantyzują Zagładę ale i takie, które opowiadają o ludziach, którzy nie byli przygotowani na zmierzenie się z tym co nastąpiło ale nie poddali się i próbowali przetrwać, pomimo wszystko.
Fabuła powieści ,,Figurki z Dachau" zaczyna się na początku lat 90-tych, gdy Clara kupuje na aukcji kolekcję figurek z porcelany wykonanych Allach, fabryce porcelany zlokalizowanej nieopodal Dachau. Te drobiazgi są jej jedyną wskazówką na szlaku ku poznaniu prawdy kim był jej ojciec. Zbierając okruchy wiadomości pozna historię swojej matki Bettiny, awangardowej artystki i Maxa, żydowskiego architekta. Ich poruszająca historia, która rozpocznie się na przyjęciu w 1929 roku będzie opowieścią o niezwykłej miłości, poświęceniu, znaczeniu sztuki i niewyobrażalnej zbrodni.
Chyba tym co najbardziej zaskoczyło mnie w ,,Figurkach z Dachau" jest ich subtelność i delikatność, pod którą kryje się niewyobrażalna wręcz siła. Historia Bettiny i Maksa, mogłaby być kolejną historią kochanków rozdzielonych przez wojenną zawieruchę ale za nią stoi coś więcej. Bo sami bohaterowie nie są przeciętni. Zanurzeni w sztuce, znają jej wartość i znaczenie, i właśnie przez sztukę próbują pokazać coś więcej. Mimo, że nazistowska propaganda chce odebrać im głos oni szukają nowych sposobów komunikowania się i przekazania światu, co dzieje się za murami obozu koncentracyjnego i jak naprawdę wygląda świat stworzony przez nazistów. To też opowieść o przyjaźniach rodzących się w nawet najstraszliwszych okolicznościach.
,,Figurki z Dachau" nie moralizują, nie epatują niepotrzebną dramaturgią. To powieść zaskakująco delikatna jak na tematykę jaką porusza. Jest przepełniona wrażliwością i skupieniem na detalach. To poruszająca opowieść o prawdziwej miłości, która zdarza się tylko raz w życiu oraz o sile, która pozwala o nią walczyć.
Fabuła powieści ,,Figurki z Dachau" zaczyna się na początku lat 90-tych, gdy Clara kupuje na aukcji kolekcję figurek z porcelany wykonanych Allach, fabryce porcelany zlokalizowanej nieopodal Dachau. Te drobiazgi są jej jedyną wskazówką na szlaku ku poznaniu prawdy kim był jej ojciec. Zbierając okruchy wiadomości pozna historię swojej matki Bettiny, awangardowej artystki i Maxa, żydowskiego architekta. Ich poruszająca historia, która rozpocznie się na przyjęciu w 1929 roku będzie opowieścią o niezwykłej miłości, poświęceniu, znaczeniu sztuki i niewyobrażalnej zbrodni.
Chyba tym co najbardziej zaskoczyło mnie w ,,Figurkach z Dachau" jest ich subtelność i delikatność, pod którą kryje się niewyobrażalna wręcz siła. Historia Bettiny i Maksa, mogłaby być kolejną historią kochanków rozdzielonych przez wojenną zawieruchę ale za nią stoi coś więcej. Bo sami bohaterowie nie są przeciętni. Zanurzeni w sztuce, znają jej wartość i znaczenie, i właśnie przez sztukę próbują pokazać coś więcej. Mimo, że nazistowska propaganda chce odebrać im głos oni szukają nowych sposobów komunikowania się i przekazania światu, co dzieje się za murami obozu koncentracyjnego i jak naprawdę wygląda świat stworzony przez nazistów. To też opowieść o przyjaźniach rodzących się w nawet najstraszliwszych okolicznościach.
,,Figurki z Dachau" nie moralizują, nie epatują niepotrzebną dramaturgią. To powieść zaskakująco delikatna jak na tematykę jaką porusza. Jest przepełniona wrażliwością i skupieniem na detalach. To poruszająca opowieść o prawdziwej miłości, która zdarza się tylko raz w życiu oraz o sile, która pozwala o nią walczyć.
Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Marginesy!
p.s. WYZWANIE 2025 - Przeczytaj tyle ile masz wzrostu: 36,7 cm - 2,9 cm = 33,8 cm.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz